Vrijdagavond hielden we op het Duigemhof een evenement om de maansverduistering te bewonderen. Onder een grote belangstelling werd er naar het zuidoosten gekeken door jong en oud, door gepassioneerd en nieuwsgierig, door een massa mensen. Het leek een beetje alsof iedereen was komen opdagen.. Behalve de maan.
De avond begon in ieder geval veelbelovend. Tegen 20.00 was de hemel in het zuidoosten mooi aan het opentrekken, en hadden we nagenoeg vrij zicht op de plaats waar de maan het beste van zichzelf zou geven. Dit beeld bleef ook nog even tijdens het evenement van toepassing, tot de lucht rond half 10 (3 kwartier voor het hoogtepunt van de verduistering, en nog voordat de maan zichtbaar was) plots begon dicht te trekken. Toen in deze lucht zich onweer begon te ontwikkelen begon het te dagen dat het niet onze nacht ging worden.
De volledige verduistering hebben we gemist, maar kort na middernacht is een kwart verduisterde maan op het Duigemhof nog door het wolkendek gebroken. Echter was op dit moment iedereen al naar huis, en waren de telescopen al lang ingepakt.
Los van de uitkomst was het een plezier om iedereen bij elkaar te brengen. We hebben enorm genoten van de gezelligheid en de eensgezindheid, zelfs toen duidelijk werd dat er niets te zien ging zijn. Jullie individuele verhalen en enthousiasme zorgden ervoor dat het evenement slaagde, zelfs zonder het ultieme hoogtepunt.
Doen we zeker nog eens. Jullie ook?
voor wie werd dit geschreven? dear god, wil graag eens de persona zien, mag dat?
Voor iedereen die het lezen wilt. Ook jij dus. Graag gedaan 🙂